Έκανα αυτή την εισαγωγή γιατί στην επιστημονική βιβλιογραφία, υπάρχουν και άλλα ήδη Διαλειμματικής νηστείας, όπως για παράδειγμα ο αυστηρός θερμιδικός περιορισμός της τάξης των 400-500kcal για 2 με 4 ημέρες την εβδομάδα, ο οποίος συμβαίνει μέρα πάρα μέρα. Οπότε για ένα καθημερινό πρωτόκολλο διαλειμματικής νηστείας θα έλεγα ότι είναι προτιμότερος ο όρος χρονικά περιορισμένη λήψη τροφής.

Σου ακούγεται γνωστή η θεωρία της Διαλειμματικής Νηστείας;

Ακριβώς! Το Ραμαζάνι είναι μια μορφή διαλειμματικής νηστείας και υπάρχουν πολλές επιστημονικές μελέτες πάνω σε αυτό το είδος νηστείας. Για να είμαι ειλικρινής, μέχρι πριν κάποια χρόνια, η μεγάλη πλειοψηφία των μελετών που διερευνούσαν την διαλειμματική ννηστεία, ήταν μελέτες που εξέταζαν την επίδραση του Ραμαζανιού σε διάφορα συστήματα της ανθρώπινης φυσιολογίας.

Άρα, ναι είναι αυτονόητο ότι ακόμη και να μοιάζει με μια νέα διατροφική τάση, δεν αναφερόμαστε πλέον σε ένα διατροφικό πρωτόκολλο όπως οι δίαιτες μόδας, αλλά σε ένα διατροφικό μοτίβο το οποίο καλώς ή κακώς έχει τις ρίζες του βαθιά στην ανθρώπινη ιστορία (και ναι, οι πρόγονοί μας, δεν είχαν την ευκολία να τρώνε κάθε τρεις ώρες.

"Καινούρια ή παλιά τάση, τι οφέλη παρέχει στον οργανισμό;"

Η υιοθέτηση ενός πρωτοκόλλου διαλειμματικής νηστείας:

• Φαίνεται να μειώνει το κοιλιακό λίπος και την αρτηριακή πίεση (1, 2).
• Φαίνεται να αυξάνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη (3).
• Σε κλινικό κλινικό πληθυσμό φαίνεται μειώνει διαφόρους δείκτες φλεγμονής σε ασθενείς με άσθμα (4).
• Επίσης, ευεργετικές επιδράσεις έχουν βρεθεί και σε σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και υπέρταση (2,5).

Ωστόσο, ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στη μεθοδολογία, της πλειοψηφίας των μελετών διαλειμματικής νηστείας είναι λογικό να αναρωτηθεί κανείς εφόσον αυτές οι μελέτες δεν ελέγχουν ξεκάθαρα διαφόρους μεταβλητές, όπως η θερμιδική πρόσληψη.

Η απάντηση προέρχεται από μια εργασία σχετικά με την επίδραση της Διαλειμματικής Νηστείας σε ενήλικες που παράλληλα προπονούνται με αντιστάσεις.
Προσπαθώντας να ελέγξουν την θερμιδική πρόσληψη, σε αυτή τη μελέτη παρατήρησαν μείωση λίπους στην ομάδα του χρονικού περιορισμού λήψης τροφής, χωρίς να μειωθεί σημαντικά η δύναμη ή η μυϊκή μάζα των εξεταζόμενων (6). Επιπλέον, η ομάδα που ακολουθούσε Διαλειμματική Νηστεία παρουσίασε καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο και ελαφρώς βελτιωμένο προφίλ λιπιδίων.

“Τι έχει τελικά σημασία; Πόσο φαγητό καταναλώνω; Ποια τροφή καταναλώνω ή Πότε την καταναλώνω;”

Σίγουρα η ποσότητα φαγητού μετράει. Όπως έχουμε αναφέρει στο άρθρο σχετικά με την αποτοξίνωση, η δόση μπορεί να κάνει το φάρμακο, δηλητήριο. Επίσης, ένα πρωτόκολλο χρονικού περιορισμού λήψης τροφής μπορεί να είναι υποθερμιδικό, αλλά αυτό δεν είναι και απαραίτητο (7)!

Κράτησέ το αυτό. Γιατί;

Διότι πρώτον, δεν γίνεται η διαλειμματική νηστεία να σε κάνει να χάσεις βάρος, χωρίς να βρίσκεσαι σε θερμιδικό έλλειμα -δηλαδή να καταναλώνεις λιγότερες θερμίδες από αυτές που σπαταλάς-. Εάν για εσένα ψυχολογικά δουλεύει και εφόσον σε βοηθάει να καταναλώνεις πιο λίγες θερμίδες, είναι εντάξει.

Αλλά, για να το κάνουμε ξεκάθαρο. Εάν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δεν μειώσεις τις θερμίδες που καταναλώνεις, δεν θα χάσεις βάρος.

"Είναι ασφαλής η διαλειμματική νηστεία;"

Υπάρχουν δεδομένα, ότι όχι για όλους, αλλά σίγουρα για μερικούς, οι μεγάλες χρονικές περίοδοι χωρίς φαγητό, ίσως να οδηγούν σε κάποιον μικρό βαθμό, ναυτίας ή ζαλάδας (8). Είναι σημαντικό να τονιστεί πως σε μια κλινική δοκιμή, στην αυτός ο τύπους δίαιτας δεν βρέθηκε να σχετίζεται αρνητικά με την εικόνα σώματος, με την μείωση του ελέγχου της λήψης τροφής ή άλλα συμπτώματα διατροφικών διαταραχών (9). Παρόλα αυτά, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ακόμα δεν ενδείκνυται σε μερικές νόσους ή καταστάσεις, όπως για παράδειγμα κατά την διάρκεια εγκυμοσύνης, ή σε άτομα που πάσχουν ήδη από διατροφικές διαταραχές.

"Ωραία, πώς ξεκινάω;"

Είναι όσο απλό όσο είπαμε. Για 16 ώρες δεν τρως. Μπορείς να πίνεις νερό, τσάι, καφέ η γενικά οτιδήποτε δεν έχει θερμίδες. Στις υπόλοιπες 8 ώρες τρως κανονικά. Προσπάθησε να τρως μη κατεργασμένα τρόφιμα, πλούσια σε πρωτεΐνη, πολλά λαχανικά και φρούτα και καλό θα ήταν να μην αποκλείεις καμία ομάδα τροφίμων.